Soneto sa lockdown
Lockdown na naman, at tahimik ang mga lansangan
Ah, sana ganito'y hindi na panahon ng tokhang
Kundi panahon ng pagninilay sa kaligtasan
Dumungaw man sa bintana'y walang nag-iiyakan
Alam ko, sapagkat wala nang pinaglalamayan
Walang lalabas kahit anong init sa tahanan
Nawa'y hulihin lang ang lalabag, walang pagpaslang
Nais kong itulog na lang bawat alalahanin
At managinip habang di pa maarok ang lalim
Ng laot nitong samutsaring pangamba't panindim
Alagatain ang mutya habang narito't gising
Mutyang diwatang naninilay sa gabing madilim
Ah, may curfew na, dapat na ring maging matiisin
Ngunit nais kong lumabas, bibili ng pagkain.
- gregoriovbituinjr.
No comments:
Post a Comment